Zofia Suska

Jako podróżnik i dziennikarz przez wiele lat prowadziłam spotkania i warsztaty edukacyjne na zlecenie różnych instytucji i organizacji. Uczestnicy tych wydarzeń oczekiwali, by opowiadając o moich podróżach, prezentując moje wywiady, reportaże i filmy dokumentujące życie i zwyczaje różnych społeczności, plemion i nacji z różnych krajów i kontynentów, również dać im możliwość zadawania nurtujących ich pytań, posłuchania o osobistych emocjach w trakcie podróży i tych pozytywnych i tych negatywnych.


Cenną wartością dodaną takich wydarzeń była dla uczestników możliwość interakcji ze mną, prowadzącą spotkanie. Zdecydowana większość słuchaczy nie miała możliwości osobistego udziału w takich podróżach i jak deklarowali, choćby uczestnicząc w takich spotkania mieli możliwość zetknięcia na żywo z osobą, której te doświadczenia są udziałem. 


czytaj więcej

Nosi Cię? To daj się ponieść. Z takiego założenia wychodziłam zawsze – od co najmniej 50 lat, depcząc świat. I tym razem było podobnie. Przyjaciele na wieść o organizowanej przeze mnie wyprawie na Antarktydę – ostatni, siódmy kontynent, którego nie zdążyłam spenetrować – stukali się w głowę. Znając mnie wiedzieli jednak, że nic i nikt nie odwiedzie mnie od tego pomysłu. Na wymarzonej, wyśnionej przez lata Antarktydzie stopę postawiłam w połowie stycznia br. Tam była pełnia lata, temperatury skromne, od ośmiu stopni do zera. Raz przywitało mnie słońce, a słupek rtęci zatrzymał się na 18°C. Szkoda, że trwało to przez moment.


Goniąc za marzeniami, dotarłam do Antarktydy. Przeżyłam sztorm, przepłynęłam Przylądek Horn, podążałam śladami polarników Scotta, Amundsena, Shaeletona. 
Teraz mogę zacząć zwiedzać świat od początku.

czytaj więcej